Zuchtend en
steunend kwam Tim vanavond mijn praktijk binnen. Mijn opgewekte “Ha die Tim!
Hoe was je vakantie?” werd beantwoord met een diepe zucht. Tim had geen zin.
Dat was duidelijk…
Tim komt sinds twee maanden voor remedial teaching in mijn praktijk. Hij zit in groep 5 en heeft ernstige rekenproblemen. Oh, wat begrijp ik die jongen toch goed. Hij vindt rekenen super moeilijk, heeft er een vreselijke hekel aan en dan moet hij ook nog eens iedere week naar een of andere juf die alleen maar met hem wil rekenen. Daar zou ik ook van zuchten…
Dus… aan mij
de taak om er toch weer iets leuks van te maken voor Tim en hem ook nog een
beetje rekenkennis bij te brengen. Als hij maar weer met een blij gezicht naar
buiten gaat!
We beginnen met een kletspraatje over zijn vakantie. Of hij nog
iets leuks gedaan heeft. Nou en of! Tim was naar de kermis geweest. Met stralende
pretoogjes vertelt hij hoe leuk hij het had gevonden en hoe hij al zijn zakgeld
had gespendeerd aan ritjes in de achtbaan.
En dat was
het moment dat mijn rekenles begon…. Een ritje in de achtbaan kost 2 euro. Ik
heb 8 euro in mijn portemonnee. Hoe vaak kan ik dan in de achtbaan? Tim
twijfelt aan mijn vraag. Meen ik dit nou serieus? Moet hij dit nu echt gaan
uitrekenen? Natuurlijk! Ik ga hem niet lastig vallen met saaie rekenrijtjes of kopieerbladen.
We gaan rekenen in een context die hem aanspreekt. Een context die tot zijn
verbeelding spreekt en waar hij iets mee kan!
De achtbaan
dus. Tim komt er niet uit. Zucht weer even, eet z’n mouw op en ademt eens diep
in. Ik bied aan om hem te helpen en we veranderen de som. Een ritje in de
achtbaan kost nog maar 1 euro! In mijn portemonnee zit 4 euro. Hoe vaak kan ik
dan in de achtbaan?
Makkie voor Tim. 4 keer! En als ik nou 8 euro in mijn portemonnee heb en een ritje kost 1 euro? Hoe vaak kan ik dan? 8 keer! Oké… dit is duidelijk. Dit begrijpt hij. Succeservaring 1.
Door naar stap twee… Nu kost het ritje in de achtbaan weer 2 euro. Ik heb 4 euro in mijn portemonnee. Hoe vaak kan ik gaan? Het kost Tim weer enige moeite, maar toch weet hij mij het goede antwoord te geven. Succeservaring 2. We gaan weer een stapje verder… Ik heb 6 euro in mijn portemonnee… Hoe vaak kan ik dan? Voor Tim is elke som weer een sprong in het diepe. Zuchtend en steunend hoor ik zijn hersenen kraken. Maar ook al duurt het even… het goede antwoord komt. Alweer een succeservaring!
Hoopvol vraag ik aan Tim: weet je dan ook hoe vaak je in de achtbaan kan voor 8 euro?
En ja hoor. Glimmend van trots weet Tim mij te vertellen dat hij dan 4 keer in de achtbaan kan. Ook het antwoord op hoe vaak hij in de achtbaan kan voor 10 euro komt zonder noemenswaardige problemen. Tim heeft de som begrepen en heeft zichzelf naar het goede antwoord toegewerkt. Ik deel zijn trots en we geven elkaar een hi-five.
Makkie voor Tim. 4 keer! En als ik nou 8 euro in mijn portemonnee heb en een ritje kost 1 euro? Hoe vaak kan ik dan? 8 keer! Oké… dit is duidelijk. Dit begrijpt hij. Succeservaring 1.
Door naar stap twee… Nu kost het ritje in de achtbaan weer 2 euro. Ik heb 4 euro in mijn portemonnee. Hoe vaak kan ik gaan? Het kost Tim weer enige moeite, maar toch weet hij mij het goede antwoord te geven. Succeservaring 2. We gaan weer een stapje verder… Ik heb 6 euro in mijn portemonnee… Hoe vaak kan ik dan? Voor Tim is elke som weer een sprong in het diepe. Zuchtend en steunend hoor ik zijn hersenen kraken. Maar ook al duurt het even… het goede antwoord komt. Alweer een succeservaring!
Hoopvol vraag ik aan Tim: weet je dan ook hoe vaak je in de achtbaan kan voor 8 euro?
En ja hoor. Glimmend van trots weet Tim mij te vertellen dat hij dan 4 keer in de achtbaan kan. Ook het antwoord op hoe vaak hij in de achtbaan kan voor 10 euro komt zonder noemenswaardige problemen. Tim heeft de som begrepen en heeft zichzelf naar het goede antwoord toegewerkt. Ik deel zijn trots en we geven elkaar een hi-five.
Omdat deze
les de laatste les van Tim zijn strippenkaart is, mag hij een beloningskaartje
uitzoeken. Hij houdt van dieren en kiest een zebra met haar jong. Zijn ogen
stralen. Maar zijn ogen stralen nog veel meer als ik hem vraag of ik er iets op
mag schrijven. Met een persoonlijke tekst, toon ik begrip voor zijn onmacht en
beloon ik hem voor zijn prestatie. De twinkeling in zijn ogen toen hij het las,
staat in mijn geheugen gegrift.
En dan gaat de bel. Zuchtend en steunend loopt Tim naar de deur om zijn moeder binnen te laten. Zuchtend en steunend, want hij wil nog niet naar huis. Hij wil nog even blijven J
En dan gaat de bel. Zuchtend en steunend loopt Tim naar de deur om zijn moeder binnen te laten. Zuchtend en steunend, want hij wil nog niet naar huis. Hij wil nog even blijven J
Ellen Schutten
Remedial Teaching Oisterwijk
Remedial Teaching Oisterwijk
